Ensar Muhacir Ne Demek ?

Muhacir: Dinleri ve inançları uğruna, Mekke’den Medine ye göç eden Müslümanlara denir.

 Ensar: Mekkeli Müslümanlara yardım eden Medineli Müslümanlara da Ensar denir Peygamberimiz Ensar ve Muhaciri kardeş ilan etmiş, onlar da bu kardeşliği gerçekten uygulamışlardır.

Ensar, Arapçada “yardım edenler, yardımcılar” demektir   Sıfat olarak, “herkesi seven, herkese yardım eden” demektir
Terim olarak, İslam dininin tarihsel gelişimi açısından büyük bir öneme sahip olan Hicret olayı ile bir topluluğa kimlik olarak terimleşmiştir  İslam tarihinde Mekke’den Medine’ye göç eden Muhacirlere yardım eden, Medineli Müslümanlara Ensar denmiş; Kur’ân’da Yaratıcı tarafından bu topluluk işaret edilerek yer almıştır 

İslam tarihinde Ensar olarak anılan Medine halkı; Mekke’de zûlüm altında olan ilk Müslümanları şehirlerine davet etmiş, onlarla evlerini, topraklarını paylaşmış, kentlerinin bu davet nedeniyle düşmanların taarruzlarına maruz kalmasını göze almışlardır
Bir ayet ile savaşmaya izin verilene kadar uzun bir süre düşmanlarına karşılık vermeden canlarını vermiş, Yaratıcı’nın iznini içeren ayet inince de İslam için savaşmışlardır

Resûl-i Ekrem, muhacir Müslümanlar arasında da kardeşlik kurdu.

Bir gün, Hz. Ebû Bekir ile Hz. Ömer, el ele tutuşmuş geliyorlardı. Bu sa­mimi manzarayı seyreden Peygamber Efendimiz, yanındaki sahabelere, “Ne­biler ve resûllerden başka, bütün önceki ve son­rakilerden cennetlik olanların kemâl çağına erenlerinden iki bü­yüğüne bakmak isteyen, şu gelenlere baksın!” buyurdu, sonra da onları birbirine kardeş yaptı.[1]

Resûl-i Ekrem, Mekkeli Müslümanları teker teker birbirlerine kardeş yapı­yordu. O sırada Hz. Ali çıkageldi. Gözyaşları arasında, “Yâ Re­sû­lal­lah!” dedi. “Sen sahabeleri birbirine kar­deş yaptın; benimle hiç kimse arasında kardeşlik kurmadın!”

Peygamber Efendimiz, “Yâ Ali! Sen dünyada ve ahirette benim kardeşim­sin!”[2]buyurarak gözyaşlarını dindirdi.

[1] İbn Sa’d, Tabakat, c. 3, s. 174-175.
[2] Tirmizî, Sünen, c. 5. s. 300.